Werkkleding onbelast
Zonder belastingheffing kleding van je werkgever krijgen? Dat kan. Wanneer mag kleding onbelast worden gegeven door de werkgever?
- Er staat (duidelijk zichtbaar) een logo op elk kledingstuk van 70 cm2 (tezamen).
- De kleding is uitsluitend geschikt als werkkleding (voorbeeld uniform of overall).
- De kleding blijft aantoonbaar op de werkplek (1) (pak voor vertegenwoordiger dat hij 's avonds op de zaak achterlaat).
Voetbalclub en werkkleding
Een voetbalclub geeft haar spelers een kostuum met logo. Het logo is kleiner dan 70 cm2. Het kostuum mag alleen in het stadion worden gedragen. Sommige spelers nemen het kostuum ook mee naar huis. Daarnaast hebben de spelers van een sponsor een computer gekregen, edoch dit terzijde. De Rechtbank en het Gerechtshof zijn van mening dat de kostuums en de computers loon vormen. Het logo is kleiner dan 70 cm2 (per kledingstuk), ook de computers zijn loon omdat deze in opdracht (en voor rekening) van de voetbalclub zijn verstrekt. (Gerechtshof Arnhem d.d. 22 oktober 2008, nummer 07/00504.)
Kleding blijft op de werkplek
De laatste optie is recentelijk door de rechter beoordeeld. Het Gerechtshof in Amsterdam heeft recentelijk van een kledingstuk zonder logo vastgesteld, dat dit onbelast aan de werknemer mag worden verstrekt. De vereisten volgens de rechter:
- De kleding bleef eigendom van de werkgever.
- De kleding mocht niet buiten werktijd worden gedragen.
- De kleding hoeft geen beeldmerk te hebben van 70 cm2.
- De kleding moet gedragen worden met andere kledingstukken die wel het logo hebben.
- Het beeldmerk op de andere kleding moet zichtbaar zijn.
De visie van het Gerechtshof is anders dan die van de Staatssecretaris. In een besluit uit 2002 (6 augustus 2002) staat dat elk kledingstuk afzonderlijk het logo van 70 cm2 moet hebben. Er is tot op dit moment geen cassatie (hoger beroep) ingesteld. Er loopt nog wel een cassatieverzoek tegen een uitspraak uit 2003, we moeten dus nog wel even opletten.
Kleding met logo is niet altijd werkkleding
De Hoge Raad heeft in maart 2005 aangegeven dat enkel een groot logo niet altijd voldoende is. Het moet (vooral) gaan om kleding die nodig is voor een behoorlijke vervulling van uw baan (of dienstbetrekking). In deze procedure gaf de werkgever bij een kerstcadeau aan de werknemer een jas met een groot logo erop, deze was voor de baan van de werknemer niet nodig (aldus de werkgever zelf in een verklaring).
In onze nieuwsbrief van juni 2005 hebben wij u bericht over een hofuitspraak met betrekking tot de 70 cm2 bij de verstrekking van werkkleding. Onlangs heeft de Hoge Raad de knoop doorgehakt ten aanzien van de vraag of de eis voor beeldmerken van 70 cm2 per kledingstuk of per kledingset geldt.
Logo per kledingstuk en niet per kledingset
Het Gerechtshof in Amsterdam stelt: logo per kledingset ad 70 cm2 is voldoende. De Hoge Raad (12 augustus 2005) is het hier niet mee eens. De logo-eis van 70 cm2 geldt per kledingstuk. Dit wordt ook zo gesteld in een besluit in 2002 van onze Staatssecretaris.
Uitspraak 2008
Een werkgever verhuisde als (erkende) verhuizer diverse inboedels. Voor de werknemers wordt kleding gekocht (spijkerbroek, poloshirt, sweater en een jas). Op bijna alle kledingstukken (enkel de broek niet) stond een logo (kleiner dan 70 cm2). De inspecteur stelt: "Logo kleiner dan 70 cm2," dus waarde van de kleding is loon in natura. Het Gerechtshof stelde de inspecteur in het gelijk. De kleding onderscheidde nauwelijks van gewone vrijetijdskleding en was geschikt om ook in de vrije tijd te dragen, daarnaast was het logo te klein. De rechter keek nog even of de kleding een uniform was, edoch hiervan was geen sprake. De verhuizer ging in cassatie bij de Hoge Raad, ook de Hoge Raad (Hoge Raad 1 februari 2008, nummer 41.104) legt de wetgeving strikt en zorgvuldig uit, geen logo van 70 cm2, dus geen werkkleding. De verstrekking is belast en er moet loonheffing (en premies) worden betaald over de waarde.
Moet logo zichtbaar zijn?
Er moet een logo op het kledingstuk van 70 cm2. Oké, dit is dan duidelijk. Het mogen echter ook twee kleinere logo's zijn. De wet stelt immers 'tezamen'. Daarnaast is het de vraag in hoeverre je het logo goed moet kunnen zien. De beste opticiens zitten bij het Gerechtshof in Amsterdam, hier stelde men (3 mei 2005) het volgende: van een zichtbaar beeldmerk is sprake als het beeldmerk voor één derde op een afstand van één meter redelijkerwijs herkenbaar is als beeldmerk van de werkgever.
Tip 1
Kleding die op het bedrijf blijft liggen en enkel wordt gebruikt bij beurzen wordt niet aan de werknemer gegeven of vergoed. Strikt formeel is dit een activum van een bedrijf dat tijdelijk wordt geleend. Hangt u het wel in een aparte kast. Dit advies kan worden gezien als een constructie, vooroverleg met de Belastingdienst is wenselijk.
Tip 2
Aan het verstrekken of ontvangen van werkkleding zijn verschillende voorwaarden verbonden die u kunt afstemmen met de Belastingdienst of uitvoeringsinstelling.
Tip 3
Een uniform wordt gezien als werkkleding.
Conclusie
Er zijn nog steeds mogelijkheden om creatief met werkkleding om te gaan. Het wordt tijd voor een nieuwe wet die duidelijk is, de huidige wetgeving voldoet niet meer. De Staatssecretaris zou met een nader besluit moeten komen.