Messi, voetbal en belastingontduiking
Voetballers (en sporters in het algemeen) zijn populair en er wordt veel geld verdiend met beeldrechten / imagorechten. De belastingheffing hierover willen voetballers en sporters beperken. Daarom worden deze ondergebracht in buitenlandse entiteiten in belastingparadijzen. Veel voetballers en sporters sluiten met hun club een aparte overeenkomst over imagorechten.
Veel voetballers in Spanje en Engeland worden vervolgd voor belastingontduiking via imagorechten. Messi kreeg in 2017 een gevangenisstraf van 21 maanden en Ronaldo in 2019 van zelfs 23 maanden. In Spanje hoef je echter een straf - korter dan 2 jaar - bij een eerste veroordeling niet in gevangenis door te brengen. Hoe zit het met belastingheffing bij voetballers?
Belastingzaken in het voetbal
Messie betaalde ruim € 4 miljoen en Ronaldo zelfs € 18 miljoen aan de belastingdienst. Dit zijn niet de enige voetballers, ook Neymar en Marcelo en Engelse clubs, zoals Newcastle United en Westham United werden door de Belastingdienst onder de loep genomen. In vrijwel alle constructies gaat het om belastingheffing op imagorechten, hiervoor worden allerlei exotische constructies bedacht. De inkomsten uit imagorechten worden in dergelijke gevallen overgemaakt aan een rechtspersoon welke is gevestigd in een belastingparadijs. Sinds 2010 worden dergelijke structuren in Spanje en het Verenigd Koninkrijk niet meer geaccepteerd. Veel voetballers hebben hun portretrechten ondergebracht in aparte rechtspersonen. Het onderbrengen van rechten in een aparte rechtspersoon is prima, maar veelal stelt de Belastingdienst dat de voetballer de zeggenschap over zijn rechten heeft behouden en dat de inkomsten derhalve belast zijn in het woonland.
Voetballers in Spanje maakten vroeger gebruik van de zogenaamde "David Beckham wetgeving". De voetballers die van buiten Spanje kwamen konden 6 jaar lang kiezen voor een speciale belastingstatus ((non-resident). Hierdoor werden buitenlandse inkomsten niet in Spanje belast. Over Spaans inkomen was de heffing ook beperkt, namelijk 24%. De Beckham wetgeving is enkele jaren geleden afgeschaft en het tarief van 24% is beperkt.
Belastingheffing sporters in Nederland
In 2017 zijn er Kamervragen gesteld over buitenlandse voetballers met B.V.'s in Nederland. Nederlandse voetballers hebben ook wel eens een structuur opgezet, maar in Nederland is de houding vrij eenvoudig. Al hetgeen uit een dienstbetrekking wordt genoten is loon dat in Nederland moet worden belast (artikel 10 Wet op de Loonbelasting). Vrijwel alle zaken die bij een rechter kwamen liepen voor voetballers niet goed af (zie onder bij bron).
Oneerlijke heffing in Nederland bij sporters
Diverse belangenorganisaties voor sporters en artiesten in Nederland willen dat de belastingheffing over buitenlandse inkomsten in Nederland eenvoudiger (en eerlijker) gaat worden (bron NOS). De meeste sporters en artiesten moeten over inkomen dat in het buitenland wordt verdiend in Nederland belasting betalen. De in het buitenland betaalde belasting kan dan met de Nederlandse belastingheffing worden verrekend. Je moet als sporter of artiest wel aantonen dat je in het buitenland belasting hebt betaald. Dit is soms onmogelijk of lastig. Als de buitenlandse belasting niet kan worden aangetoond, moet er soms 2x belasting worden betaald.
Een buitenlandse sporter of artiest die in Nederland deelneemt aan een evenement hoeft in Nederland geen belasting te betalen. Waarom zou het spiegelbeeld dan niet van toepassing kunnen zijn?
Noot fiscaal jurist over imagorechten en sporters
De regels zijn in veel landen aangescherpt, dit was ook wel nodig. Ook internationaal is hiervoor meer aandacht, het OESO modelverdrag heeft sinds enkele jaren (artikel 17) zelfs een aparte bepaling omtrent imagorechten en de belastingheffing. Bij een directe relatie tussen de sporter en de hiermee samenhangende imagorechten heeft het woonland recht om hierover te heffen. Er moet dan wel een directe relatie zijn. Er zijn ook landen die speciale regels voor voetballers en sporters kennen, Spanje had een dergelijke regeling en Italië had in 2017 een fiscaal gunstige regeling. Dit zou ook wel eens de reden kunnen zijn dat Ronaldo is overgestapt vanuit Spanje naar Italië.
In Italië is de maximale heffing € 100.000 en wordt er niet geheven over buitenlands inkomen, feitelijk dezelfde regeling als vroeger in Spanje.
Ook het Verenigd Koninkrijk kent een dergelijke regeling, als het gaat om inkomsten die in het buitenland worden verdiend (non domiciled inkomen).
In Nederland kennen we de 30% regeling die ook vaak op voetballers en sporters wordt toegepast (30% van het bruto inkomen mag netto worden genoten, mits de voetballer uit het buitenland komt en verder dan 150 kilometer buiten de grens met Nederland woonde). Door een regeling tussen de KNVB en de Belastingdienst zijn er voor voetballers (andere sporters niet) nog een paar extra vereisten (minimaal aantal wedstrijden op hoog niveau, zoals voor het nationale team, etc).
Nederland is qua heffing over imagorechten een stuk strenger dan bijvoorbeeld Spanje, Italië en het Verenigd Koninkrijk. Alle landen willen heffing via belastingparadijzen aanpakken, maar ze willen wel afspraken maken over heffing in het woonland, dit doet Nederland niet. De meeste voetballers sloten een deal met de Belastingdienst, of de structuur dus wel zou kunnen wordt niet beoordeeld. Er loopt in Spanje nog wel één zaak (Xabi Alonso), deze is nog onder de rechter. Wellicht dat het weer eens tijd wordt voor een procedure in Nederland over imagorechten.
Bron voetbal en imago rechten
Gerechtshof Den Haag d.d. 10 oktober 2003.
Gerechtshof Arnhem 31 augustus 2004.
