Tandarts en gebruikelijk loon

Een directeur-grootaandeelhouder dient volgens de Wet op de loonbelasting een gebruikelijk loon te verdienen. Hierbij wordt in de regel gekeken naar de omzet die de vennootschap-werkgever maakt, in het bijzonder naar de door de DGA zelf gemaakte omzet. Nu heeft de Rechtbank Den Haag bepaald dat voor een tandarts die tevens assistentes voor hem / haar heeft werken die derhalve rechtstreeks omzet maken, die prestaties geheel opgaan in die van de tandarts. De hieraan gerelateerde omzet is derhalve eveneens aan deze tandarts toerekenbaar en derhalve dient zijn gebruikelijk loon hierop te worden gebaseerd.

Het DGA salaris voor 2023 bedraagt € 51.000, voor 2024 is dit vastgesteld op € 56.000

Verder oordeelde de rechter in deze zaak dat het gebruikelijk loon gelijk was aan het loon vóór aftrek van pensioenpremie en levensloopbijdragen. De inspecteur had bij de vaststelling van het gebruikelijk loon ten onrechte geen rekening gehouden met de pensioen- en levensloopbijdragen.

Opmerkingen bij deze uitspraak

Wanneer sprake is van meerdere tandartsen-DGA's die in dezelfde praktijk werkzaam zijn, zal een toerekening moeten plaatsvinden. De inspecteur zou hier nog wel eens ‘een hele kluif’ aan kunnen hebben. Overigens sluit ik niet uit dat dit ook komt te gelden voor bijvoorbeeld huisartsen, dierenartsen en andere zelfstandige (para-)medische praktijken waar met assistenten wordt gewerkt.

Loon tandarts moet hoogste binnen praktijk zijn

In een procedure uit 2011 bij het Gerechtshof Den Bosch ging het om een B.V. waar 2 tandartsen werkten. De ene tandarts was de eigenaar (DGA met 100% van de aandelen) en de andere tandarts was in dienstbetrekking. De werknemer verdiende meer dan de DGA. De inspecteur corrigeerde het loon van de DGA en stelde dit gelijk aan het loon van de werknemer. De rechter had het laatste woord. De rechter was van mening dat de inspecteur geen gelijk had. De DGA had namelijk een aantal andere arbeidsvoorwaarden, de belangrijkste waren:

• de DGA werkt 9 maanden;
• de DGA had pensioen in eigen beheer;
• de DGA had een auto van de zaak;
• de DGA had een onkostenvergoeding.

Het salaris van de DGA (70% van de werknemer) was akkoord.

Tandarts en afroommethode

De Belastingdienst was van mening dat de afroommethode voor zogenaamde vrije beroepers als vertrekpunt moet dienen. Uit een uitspraak van de Hoge Raad (d.d. 9 november 2012 nummer 11/03555) volgt echter dat de afroommethode alleen kan worden toegepast als de winst wordt bepaald door persoonlijke arbeid van de directeur-grootaandeelhouder (DGA) (tenminste in zeer belangrijke mate).

Als het aandeel in de winst van de medicus voor meer dan 10% wordt bepaald door arbeid van de andere maten (of partners) en / of werknemers of andere personen binnen de maatschap, dan kan de afroommethode niet worden toegepast. Het salaris moet dan dus niet worden bepaald op grond van de omzet / het winstaandeel, maar op grond van zogenaamde soortgelijke werknemers (hiervan mag dan nog 30% marge worden afgetrokken). De zaak wordt verwezen naar het Gerechtshof in Amsterdam, dit Gerechtshof doet op 13 maart 2014 uitspraak in de lijn van het standpunt van de Hoge Raad. Het Gerechtshof komt tot de volgende conclusies:

• De Hoge Raad (9 november 2012, nr. 11/02127, V-N 2012/57.11) oordeelt dat de heffingsbevoegdheid met betrekking tot het gebruikelijk loon van B door het Verdrag aan Nederland is toegewezen.
• De afroommethode mag echter niet worden toegepast als er naast de directeur-grootaandeelhouder (DGA) nog meer werknemers in dienst van de B.V. zijn. In dat geval kan namelijk niet worden aangenomen dat de opbrengsten van de B.V. nagenoeg) geheel voortvloeien uit de door de DGA daarvan – in zijn hoedanigheid van werknemer – verrichte arbeid.
• Inspecteur heeft omvang gebruikelijk loon onvoldoende aannemelijk gemaakt.
• Zowel afroommethode als winstreductiemethode zijn niet van toepassing.

Het Gerechtshof Amsterdam heeft zich op 26 september 2013 ook maar eens goed over deze zaak gebogen. Opnieuw wordt er in het voordeel van de belastingplichtige beslist. Deze zaak ziet specifiek op vrije beroepsbeoefenaren (advocaten, notarissen, etc.). De belangrijkste conclusies:

• Uit de wet volgt een DGA-salaris van tenminste € 56.000 (cijfers 2024.
• De inspecteur moet aannemelijk maken dat bij soortgelijke dienstbetrekkingen een hoger loon gebruikelijk is.
• Als de inspecteur in zijn bewijslast slaagt, dan moet het salaris worden vastgesteld op 70% van het hogere salaris.
• De Belastingdienst moet aantonen dat het loon in soortgelijke dienstbetrekkingen hoger is (als dit niet lukt, dan is een correctie niet toegestaan).
• In de fiscale praktijk slaat de Belastingdienst de stap "aannemelijk maken dat hoger loon gebruikelijk is" over en stelt direct dat de winst van de B.V. kan worden afgeroomd ten gunste van het gebruikelijke loon van de DGA. Dit is volgens de rechter niet toegestaan.
• De invulling van een soortgelijke dienstbetrekking moet dicht bij de DGA worden gezocht (dus advocaten / notarissen / etc. binnen hetzelfde kantoor).

Advies

Laat eens beoordelen of dit in uw praktijk ook het geval is. En zo ja, wat hiervan de gevolgen kunnen zijn. Het zou immers vervelend zijn achteraf nog een stevige aanslag loonheffing te moeten betalen. Daarnaast kunt u via een heldere (holding-)structuur en eventueel een salaris voor uw partner of kinderen uw fiscale positie gunstiger maken. Bel gerust voor een vrijblijvend gesprek.

Bron uitspraak gebruikelijk loon tandarts

Rechtbank Den Haag 8 maart 2013.

Gerechtshof Den Bosch 27 mei 2011.