Belastingvrije kostenvergoeding voor een piloot

Een kostenvergoeding kan ook belastingvrij worden verstrekt als de (buitenlandse) werkgever deze niet vooraf heeft gespecificeerd en / of heeft aangewezen binnen de werkkostenregeling. De piloot had in deze procedure recht op een vaste vergoeding (voor een blokuur) en € 19.000 voor onkosten. Bij de rechtbank ging dit nog niet helemaal goed, het gerechtshof heeft de uitspraak - in het voordeel van de piloot - herzien.

Belastingvrije vergoedingen

In het kort de onkostenvergoeding

• Ook onder de werkkostenregeling kunt u een (maandelijkse) belastingvrije onkostenvergoeding verstrekken aan uw werknemer. Hieraan zijn wel voorwaarden verboden, deze zijn:
• De werkgever moet deze vergoeding regelmatig (zeg eens per jaar gedurende 2 maanden) controleren middels bonnen (en betaalbewijzen)
• Stel een specificatie van de onkosten op en bezwaar deze bij de loonadministratie.
• Vergeet niet de onkostenvergoeding jaarlijks te verhogen (index)
• Maak indien gewenst een afspraak met de belastingdienst via uw fiscalist

Fiscale procedure piloot werkzaam in Ierland

Henk is piloot en woont in Nederland. Hij is gezagvoerder van een mooie Boeing 737-800. Henk wordt ingehuurd via een Ierse rechtspersoon waarvan hij (minderheids-)aandeelhouder is. Henk is ook directeur van deze Ierse rechtspersoon. Henk ontvangt per blokuur een vergoeding van € 145. Tevens ontvangt hij voor onkosten (expenses) een bedrag van zo'n € 19.000. In geschil is of de onkostenvergoeding belastingvrij kan worden uitbetaald en er sprake is van een gerichte vrijstelling. De inspecteur denkt van niet. De rechtbank heeft de inspecteur in het gelijk gesteld, het Gerechtshof denkt er anders over.

Moet gerichte vrijstelling in WKR vooraf gespecificeerd worden?

Het Gerechtshof is van mening dat een gerichte vrijstelling niet vooraf gespecificeerd hoeft te worden. Het maakt - volgens het Gerechtshof - ook niet uit dat de werkgever deze vergoeding als zodanig niet heeft aangewezen. Het staat vast dat Henk € 17.000 aan onkosten heeft gemaakt (staat ook niet meer ter discussie in de procedure), in dat geval is aannemelijk dat de werkgever deze zakelijke uitgaven zouden kwalificeren als gerichte vrijstelling. Het is in deze casus niet van belang bij wie Henk in dienstbetrekking was.

Het is volgens het Gerechtshof niet redelijk dat een gerichte vrijstelling vooraf moet worden gespecificeerd. Deze regel geldt volgens de inspecteur, maar is volgens het hof te streng. Dat de vergoeding als zodanig niet schriftelijk is aangewezen staat niet aan het bestaan van de gerichte vrijstelling in de weg.

Noot fiscaal jurist inzake onkostenvergoeding piloot

Henk (geboren in 1986) is al jaren piloot. Hij werkt via een buitenlands uitzendbureau. Door het uitzendbureau wordt € 121.000 gefactureerd voor de werkzaamheden van Henk. Op de salarisstrook van Henk wordt melding gemaakt van een onkostenvergoeding voor zogenaamde blokuren en tevens wordt € 19.000 vergoed inzake gemaakte onkosten. De inspecteur is wel akkoord met de onkostenvergoeding, maar is van mening dat de strikte regeltjes niet zijn uitgevoerd (vooraf vastleggen en opschrijven). Het vertrekpunt is dat alles wat Henk ontvangt moet worden gezien als loon (artikel 10 lid 1 Wet looonbelasting 1964), echter op grond van artikel 31 lid 1 letter f van deze wet kan de werkgever bepaalde loonbestanddelen aanwijzen als eindheffingsbestanddeel (als deze vergoedingen vallen onder de WKR). Tussen partijen is niet in geschil dat verreweg het grootste deel van de ‘expenses’ zakelijke uitgaven / kosten zijn, dat wil zeggen kosten die noodzakelijkerwijs zijn gemaakt met het oog op een behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking. Van de verstrekte kostenvergoeding van € 19.000 wordt € 17.000 niet betwist. De inspecteur stelt echter dat de kosten vooraf (1) moeten worden gespecificeerd (2) en er moeten ook kosten worden gemaakt (3). Volgens het hof is het aanwijzen van vergoedingen vormvrij. Het hof verwijst hiervoor ook nog even naar een arrest van de Hoge Raad van 27 mei 2022 (ECLI:NL:HR:2022:697), hierin wordt het standpunt van het hof (onder RO 3.4.3) bevestigd.  

Bron onkostenvergoeding piloot

Gerechtshof Arnhem - Leeuwarden d.d. 26 juli 2022 ECLI:NL:GHARL:2022:3100

Hoge Raad d.d. 27 mei 2022 ECLI:NL:HR:2022:697