De Wet Tegemoetkomingen Loondomein
Achtergrond WTL
De Wet Tegemoetkomingen Loondomein (WTL) bevat financiële voordelen voor werkgevers die werknemers in een moeilijke positie op de arbeidsmarkt in dienst nemen. Voorheen was het zo dat deze tegemoetkomingen meer verspreid waren te vinden, waaronder in de Wet financiering sociale verzekeringen. Echter, met de doorontwikkeling van de WTL is hierin een grote slag geslagen. De WTL kent op hoofdlijnen twee type regelingen. In de eerste plaats zijn dat de regelingen waarvoor de werkgever een zogenaamde doelgroepverklaring nodig heeft. De tweede categorie ziet op tegemoetkomingen waarvoor de werkgever zo'n verklaring niet nodig heeft.
Met de WTL is ook het begrip premiekortingen verdwenen. Deze term is ingeruild voor de term loonkostenvoordeel. Aan de achterliggende doelstelling is echter niets veranderd. Het gaat nog immer om het bevorderen van de arbeidsdeelname van uitkeringsgerechtigde ouderen en mensen met een arbeidsbeperking. Wel zijn de bedragen iets afgenomen, dit ter compensatie van de kosten die met de automatiseringsslag van de WTL zijn komen kijken. De premievrijstelling voor marginale arbeid, waarop de werkgever recht had bij het in dienst nemen van een uitkeringsgerechtigde voor ten hoogste zes weken, is komen te vervallen.
Tegemoetkomingen
We kennen momenteel (2020) vier loonkostenvoordelen: de oudere werknemer, de arbeidsgehandicapte werknemer, de banenafspraak / scholingsbelemmerden en de herplaatsing van de arbeidsgehandicapte werknemer. Daarnaast kennen we twee tegemoetkomingen waarvoor geen verklaring benodigd is: het lage-inkomensvoordeel (LIV) en het minimumjeugdloonvoordeel (jeugd-LIV).
Hoogte van de tegemoetkomingen en praktijkwerking
De hoogte van de tegemoetkomingen zijn in de wet uitgedrukt als een bedrag per verloond uur. De verloonde uren geeft de werkgever (inhoudingsplichtige) bij de loonaangifte al door aan de Belastingdienst. Het is voor de tegemoetkomingen dus van wezenlijk belang dat de werkgever in control is over zijn loonadministratie.
Ondanks dat de WTL een overzichtelijke en gestroomlijnde wet is, met veel geautomatiseerde processen, ontstaan er in de praktijk regelmatig problemen. Dit komt meestal door één van de volgende twee omstandigheden. Ten eerste is het zo dat werkgevers (inhoudingsplichtigen) mogelijke loonkostenvoordelen laten liggen, doordat zij niet op de hoogte zijn (gebracht) van de regeling(en). In de tweede plaats is het zo dat niet bij iedere werkgever de loonadministratie voldoende is, zoals bij het ontbreken van doelgroepverklaringen. Hierdoor kan het recht op tegemoetkoming niet hard worden gemaakt, als gevolg waarvan geen tegemoetkoming wordt verkregen en (forse) naheffingen volgen bij controles.
Nadere artikelen op onze website
Wij gaan in afzonderlijke artikelen in op de diverse voordelen met doelgroepverklaring (loonkostenvoordelen), de diverse voordelen waarbij geen doelgroepenverklaring nodig is (LIV), de procedure en het cruciale begrip “verloonde uren.”