WKR en aandelenplan

Gebruikelijkheidstoets WKR in rechtspraak

De WKR is nog relatief nieuw. De eerste uitspraak over de gebruikelijkheidstoets of het gebruikelijkheidscriterium is er ook (Rechtbank Noord Holland september 2016). De uitspraak is redelijk en positief voor werkgevers en werknemers (ruime uitleg van het criterium). De inspecteur heeft de bewijslast of iets ongebruikelijk is of niet. In deze zaak lukte dit de inspecteur niet.

Werkkostenregeling 2025

Per 1 januari 2025 wordt het percentage van de eerste schijf van de vrije ruimte in de werkkostenregeling verhoogd van 1,92% naar 2%. Daarnaast wordt per 1 januari 2027 het percentage van de eerste schijf van de vrije ruimte verhoogd van 2% naar 2,16%.

Werkkostenregeling 2024

In 2023 bedraagt de vrije ruimte voor de werkkostenregeling 3% van de fiscale loonsom tot € 400.000. Over het meerdere van de fiscale loonsom bedraagt de vrije ruimte 1,18%. In de wet is opgenomen dat het maximumbedrag van de vrije ruimte in de eerste schijf in 2023 € 6.800 bedraagt (in plaats van € 12.000), dit is fout. Dit wordt met terugwerkende kracht naar 1 januari 2023 hersteld, waardoor het maximumbedrag in de eerste schijf gelijk zal zijn aan 3% van € 400.000. Vanaf 2024 wordt het percentage van de vrije ruimte verlaagd van 3% naar 1,92% over een fiscale loonsom tot € 400.000.

Gebruikelijkheid WKR bij aandelenplan

Een B.V. heeft een personeelsplan / aandelenplan voor haar directieleden. Van de jaarlijkse bonus kon 75% worden omgezet in aandelen. Als de directieleden de aandelen in bezit hielden, dan wordt er na 3 jaar een gratis aandeel verstrekt. Het gratis aandeel wordt vanaf 2012 ondergebracht in de vrije ruimte (waarde ruim € 400.000). Doordat de vrije ruimte wordt overschreden (met ruim € 300.000) wordt over dit deel de eindheffingsregeling toegepast (80%). De Belastingdienst is van mening dat de gratis aandelen niet konden worden aangewezen als eindheffingsbestanddeel en is van mening dat dit netto loon is, er volgen naheffingsaanslagen loonheffingen (bruto tabel tarief van bijna 110%). De rechter overweegt het volgende:

• Het gaat om een aandelenplan;
• Het gaat om veel geld / hoge waarde;
• Enkel het feit dat het om veel geld gaat is onvoldoende om eindheffing te weigeren;
• Er moet worden vastgesteld wat gebruikelijk is en wat niet, dan kun je beoordelen of dit in belangrijke mate (30%) afwijkt;
• Dat de doelmatigheidsgrens (bonus maximaal € 2.400) wordt overschreden is geen bewijs;
• Een tariefsvoordeel is ook geen bewijs;
• Inspecteur maakt niet duidelijk waarom het aandelenplan ongebruikelijk is (gezien de omstandigheden).

De gebruikelijkstoets in de WKR

De gebruikelijkheidstoets of het gebruikelijkscriterium wil zeggen dat binnen de WKR (werkkostenregeling) alle vergoedingen en verstrekkingen die de werkgever aan de werknemer voldoet (als eindheffingsloon) niet voor meer dan 30% mogen afwijken van hetgeen in vergelijkbre gevolgen / omstandigheden gebruikelijk is. Een vaag begrip derhalve. Dergelijke vergoedingen vallen eerst in de vrije ruimte (als de werkgever ze heeft aangewezen) en bij overschrijding is over dit bedrijf eindheffing verschuldigd.

Commentaar WKR

Deze uitspraak gaat over de regeling in 2012 en daarna. Het gebruikelijkheidscriterium is in 2016 aangepast (aangescherpt). Ook onder het huidige recht zou de uitspraak wel eens de gelijke kant op kunnen vallen. De Belastingdienst moet dus iets beter haar huiswerk maken. Als je stelt dat iets ongebruikelijk is, moet je met argumenten komen. Als een bedrijf al jaren bonussen of aandelen verstrekt, is iets al snel gebruikelijk.

Er komt vast en zeker hoger beroep tegen deze uitspraak, wij houden u hier verder op de hoogte.

Bron WKR en gebruikelijkheid

Rechtbank Noord Holland d.d. 14 september 2016 (ECLI NL RBNHO 2016 7588).