Rekenvoorbeeld eindheffingsregeling
Als de vrije ruimte voor de werkkostenregeling (1,5% van de fiscale loonsom) wordt overschreden, dan moet u over het meerdere belasting betalen, de zogenaamde eindheffing van 80%. Dit lijkt een extreem tarief, maar uit onderstaande voorbeelden volgt dat dit in de praktijk best meevalt.
De uiteindelijke vrije ruimte moet u berekenen op basis van het fiscale loon (kolom 14 van de loonstaat). Van dit bedrag neemt u 1,5%, dit percentage was vorig jaar (in 2012) nog 1,4%.
Voorbeeld eindheffing
De heer Jansen krijgt een kerstpakket van € 100. Het tarief dat de heer Jansen moet betalen is 33%. Het kerstpakket kan niet meer via de vrije ruimte worden verstrekt, deze is voor 2013 verbruikt. U moet € 80 loonheffing / eindheffing betalen over de vergoeding, dit wordt dus voldaan door de werknemer. Als de € 100 netto salaris zou zijn, dan zou u ongeveer € 150 bruto moeten uitkeren, hierover is dan ongeveer € 50 loonheffing verschuldigd.
Als de heer Jansen 52% belasting over zijn loon zou moeten betalen, dan zou het bruto bedrag ongeveer € 210 moeten bedragen, de loonheffing is dan € 110. In dit geval is een eindheffing betalen dus gunstiger.
De werkgever in dit geval zou derhalve bij een hoog belastingtarief moeten kiezen voor de vrije ruimte en voor werknemers met een lager salaris / tarief voor brutering van het loon. De keuze kunt u per aangiftetijdvak maken en de keuze moet u maken voordat u de vergoeding verstrekt.
Bij het kiezen voor de eindheffingsregeling over de vrije ruimte blijft het bedrag buiten de grondslag voor de werknemersverzekeringen. Als u kiest voor belast loon, dan moet over de vergoeding wellicht wel werknemerspremies worden afgedragen. Het is dus een kwestie van rekenen en puzzelen. Eenvoudiger? Nee, eenvoudiger niet, maar gaat u eens rustig met uw fiscaal jurist zitten, de grote lijn is dan al snel duidelijk.
