Anoniementarief

Duidelijkheid toepassing anoniementarief

Er zijn de laatste tijd een aantal uitspraken geweest over het al dan niet van toepassing zijn van het anoniementarief (52% loonbelasting) in de loonbelasting bij administratieve verzuimen rondom de loonbelastingverklaring. De Hoge Raad heeft in 2 uitspraken  (8 juni 2007, nr. 42171 en 8 juni 2007, nr. 43045) duidelijkheid gegeven in welke situaties het anoniementarief van toepassing is.

Situatie tot 2007

De situatie tot 2007 was dat werknemers bij indiensttreding een loonbelastingverklaring moesten ondertekenen waaruit o.a. de naam-, adres-, en woonplaatsgegevens moest blijken en een kopie van een identiteitsbewijs werd vastgelegd. Het ligt in de lijn van “goed werkgeversschap” dat de werkgever deze gegevens controleert op volledigheid en juistheid. De werkgever had een lichte onderzoeksplicht waarbij in het oog springende fouten en gebreken gesignaleerd hadden moeten worden. In de twee uitspraken ontbraken de identiteitsbewijzen, waren er valse identiteitsbewijzen en ontbraken handtekeningen op de loonbelastingverklaringen. De Hoge Raad heeft nu beslist dat deze in het oog springende fouten en gebreken leiden tot het anoniementarief.

Situatie vanaf 2007

Vanaf 1 januari 2007 is niet langer verplicht dat een loonbelastingverklaring wordt ingevuld. Vanaf 4 juli 2006 gelden de verplichtingen van de eerstedagsmelding. De gegevens in de oude loonbelastingverklaring blijven weliswaar relevant, maar de wijze waarop deze worden vastgelegd is voortaan vormvrij. Het is echter nog steeds vereist dat de opgave van de persoonlijke gegevens en het identiteitsbewijs door de werknemer schriftelijk gebeurt en is voorzien van dag- en handtekening. Alleen al om deze laatste reden zullen deze uitspraken ook ná 2006 relevant blijven.

Door het invoeren van de eerstedagsmelding is er echter nog maar één moment waarop deze gegevens vastgelegd moeten zijn. Dit moet gebeuren vóór de dag waarop iemand begint te werken of vóór de werkzaamheden feitelijk beginnen als de werknemer diezelfde dag de overeenkomst heeft gesloten. Ook hier geldt dus de onderzoeksplicht van de werkgever of de stukken volledig en juist zijn ingevuld. Als dat niet het geval is, zal de werkgever uit eigen beweging al het anoniementarief moeten toepassen. Dat hij dat niet, dan zal bij een controle de inspecteur dit alsnog doen, waarbij er ook nog eens boetes aan te pas komen. Het vreemde aan de huidige wetgeving is echter dat er geen mogelijkheid bestaat om fouten of gebreken te herstellen, anders dan iemand eerst uit dienst te laten treden en vervolgens weer in dienst te laten treden met de juiste en volledige gegevens. Dit kan toch niet de bedoeling zijn. Er zal dus een herstelmogelijkheid moeten komen vanaf het moment dat de gegevens wel juist en volledig zijn.

Conclusie

Zolang een herstelmogelijkheid niet aan de orde is, is het dus zaak voor de werkgever om ervoor te zorgen dat, bij indiensttreding van een nieuwe werknemer, NAW-gegevens en het identiteitsbewijs van deze werknemer volledig en juist zijn. Bij het ontbreken van één enkel gegeven, een handtekening of een in het oog springende fout / onjuistheid (bijv. zichtbaar vals identiteitsbewijs) zal het anoniementarief toegepast moeten worden, dit kost bij een boekenonderzoek een vermogen aan loonheffing.