Advocaat is nog geen fiscaal jurist

Er wordt een boekenonderzoek ingesteld bij een advocaat. De administratie (in word) is niet op orde, kosten worden niet juist bijgehouden en de stukken worden niet lang genoeg bewaard. Er volgens navorderingsaanslagen (nadere info) met vergrijpboetes. De advocaat wil - tijdens de corona periode - worden gehoord. Dit horen moet - volgens de inspecteur - daarom telefonisch plaatsvinden. Volgens de advocaat is dit niet zorgvuldig. De advocaat gaat er eens goed voor zitten en komt met het volgende:

• onzorgvuldig handelen door de belastingdienst
• verwijtbaar gedrag door de belastingdienst
• onrechtmatig handelen door de belastingdienst (of diens medewerkers)
• achterhouden van stukken en leugenachtige verklaringen
• ruim 10 belastingambtenaren moeten als getuige worden gehoord 

Alle stellingen van de advocaat berusten op losse flodders en worden verder niet onderbouwd (aannemelijk gemaakt).  De enige concrete aanwijzing van de advocaat berust op het ontbreken van fiscale kennis en een onjuiste lezing van het controlerapport. Zowel de rechtbank als het gerechtshof laten alle aanslagen en boetes in stand.

Verschil tussen advocaat en fiscaal jurist

De administratie is niet juist, de stellingen in de procedure zijn zwak en worden niet via de juiste bewijslastverdeling ingestoken. Een op dit gebied onkundige zou dergelijke procedures niet moeten voeren. Wat zou ChatGPT hierover zeggen?

• Beide professionals hebben een juridische opleiding genoten, maar de specialisatie en aanvullende training kunnen variëren afhankelijk van hun gekozen vakgebied.
• Beide hebben een academische studie afgerond, edoch met hun eigen specialisatie.
• Een advocaat is een juridisch professional die is opgeleid om cliënten te vertegenwoordigen en te adviseren in juridische zaken. Advocaten kunnen zich specialiseren in verschillende rechtsgebieden, zoals strafrecht, familierecht, arbeidsrecht, enz.
• Fiscaal jurist: Een fiscaal jurist is gespecialiseerd in belastingrecht. Dit betekent dat hij of zij zich voornamelijk bezighoudt met zaken die betrekking hebben op belastingen, zoals inkomstenbelasting, vennootschapsbelasting, btw, en andere belastinggerelateerde kwesties.

Kijk daar wringt zich de schoen. Heb je weinig verstand van een bepaald onderwerp, maar belet dat je niet om commentaar te leveren of te procederen? Dan loop je kans dat iemand het volgende tegen je zegt: “Schoenmaker, hou je bij je leest!”. Deze zegswijze wordt gebruikt om aan te geven dat iemand zich beter bij zijn eigen vakgebied kan houden.

Bewijsvoering in fiscale procedure

Deze procedure is grappig om te lezen. De advocaat trekt vel van leer maar vergeet zijn standpunten ook aannemelijk te maken. Roeptoeteren heeft dan niet veel zin bij de fiscale rechter.  In het fiscale recht geldt als basis de vrije bewijsleer. De belastingplichtige kan en mag dus met alle mogelijke middelen het bewijs leveren om zijn of haar stelling, standpunt, aangifte of administratie te onderbouwen. Dit geldt ook voor de Belastingdienst. De vraag die hieraan vooraf gaat is "wie moet wat bewijzen", derhalve de verdeling van de bewijslast.  Als vertrekpunt geldt dat het voldoende is dat een partij een te bewijzen factuur, gebeurtenis of feit "aannemelijk moet maken". In sommige gevallen is er een zwaardere bewijs nodig. In dergelijke gevallen is sprake van "aantonen" of "doen blijken". Het kan ook zijn dat de bewijslast volledig bij een belastingplichtige komt te liggen en ook nog in verzwaarde vorm, dit speelt bij de omkering van de bewijslast. In dergelijke gevallen moet een feit of gebeurtenis "overtuigend worden aangetoond".

In de meeste gevallen kan een partij eenvoudig voldoen aan zijn bewijslast door een feit aannemelijk te maken. Denk hier echter niet te makkelijk over, de rechter moet wel overtuigd zijn (en worden) dat de feiten zich hebben voorgedaan. Dat wil zeggen dat niet elke twijfel hierover uitgesloten moet zijn. Het is dus geen volledig bewijs, maar de lichtste vorm van bewijs.

In de fiscale wetgeving wordt soms het woord "aantonen" genoemd. Dit is een zwaardere vorm dan "aannemelijk maken". Dit geldt enkel als het ook zo in de wet staat opgenomen. Dit komt voor als in de belastingwet het woord "aantonen" of "doen blijken" is opgenomen. In dergelijke gevallen moeten de (betwiste) feiten volledig en zorgvuldig worden bewezen, derhalve overtuigend worden aangetoond (Hoge Raad d.d. 26 mei 1999 ECLI:NL:HR:1999:AA2766). Soms halen rechters de woorden "doen blijken" en "aantonen" door elkaar,  veel Europese rechters hebben het over "aantonen".

Wat gaat er allemaal mis in deze procedure ?

De advocaat maakt er een rommeltje van, de fiscale spelregels worden met voeten getreden. Een aantal voorbeelden:

1. Administratieplicht (artikel 52 AWR): de administratie wordt opgemaakt in word. Dit bestand wordt geprint en daarna van de harde schijf gehaald. In dit document worden de gemaakte kosten genoemd. De datum, factuur, naam leverancier, etc. ontbreken. De nota's zijn ook niet genummerd. Er zitten prive facturen tussen de zakelijke kosten.
2. Informatiebeschikking: er wordt een informatiebeschikking aan belastingplichtige toegezonden. Hierover wordt geprocedeerd (rechtbank). In de procedure wordt om een schadevergoeding gevraagd. De rechter stelt dat de advocaat waarschijnlijk heeft bedoeld dat er een onkostenvergoeding moet worden verstrekt (artikel 52 lid 7 AWR). Vervolgens gaat de advocaat nog naar hetGerechtshof en de Hoge Raad, beide zonder succes.
3. Horen: door Covid-19 ging dit even niet fysiek en moest het telefonisch. Daar was "belastingplichtige" het niet mee eens. Uiteindelijk heeft er geen hoorzitting plaatsgevonden. Hierdoor is het de aanslag volgens de advocaat nietig. De rechter gaat hier niet in mee.
4. Getuigen: Belanghebbende heeft bij brief van 18 mei 2023 de inspecteur verzocht om (minimaal) twaalf medewerkers van de belastingdienst mee te brengen naar de mondelinge behandeling, om ter zitting te worden gehoord. Belanghebbende heeft een kopie van deze brief aan het Hof doen toekomen. De inspecteur heeft aan deze uitnodiging geen gevolg gegeven. Ter zitting heeft belanghebbende het Hof verzocht genoemde getuigen op te roepen om, op een nadere zitting, alsnog te worden gehoord. Belanghebbende heeft hetzelfde getuigenverzoek ook gedaan bij de rechtbank, edoch daar is het afgewezen. Het Hof neemt deze overwegingen alsmede het besluit om bedoelde getuigen niet op te roepen, mutatis mutandis, over en maakt ze tot de zijne. Belanghebbende heeft niet onderbouwd dat bedoelde getuigen (zoals ook de rechtbank al heeft vastgesteld) voor de beslissing in deze fiscale procedure relevante informatie kunnen verstrekken, tja dan ben je vrijwel kansloos in fiscale zaken.

Noot fiscaal jurist inzake fiscale procedure

Procederen is een vak. Zowel in civiele als fiscale zaken. Bij grotere belangen is het verstandig een specialist in te schakelen. Onze afdeling procesrecht doet dit op een praktische manier. Wij beoordelen met u (meestal binnen 1 uur) of een procedure opstarten (of in Hoger Beroep gaan) zinvol.  Vragen? Neem gerust contact op met onderstaande fiscaal juristen, waar nodig schakelen zij nog een specialist bij.