Boete voor uitzendbureau bij verkeerde sectorindeling

Een uitzendbureau dat zich met name heeft gericht op het uitzenden van buitenlandse werknemers (veelal Polen) heeft volgens de Belastingdienst gekozen voor een onjuiste sectorindeling (reden: lagere werknemersverzekeringen). Er zijn naheffingsaanslagen en een boete opgelegd. Discussie bestaat over de naheffingsaanslag (ad € 385.000) en een boete (ad € 40.000). De aanslag en de boete blijven in stand.

Noot fiscaal jurist over uitzendbureau en sectorindeling

De rechter is van mening dat het uitzendbureau heeft liggen slapen. Ter zitting is verklaard dat van meet af aan duidelijk is geweest dat de overeenkomsten met de Poolse uitzendkrachten altijd korter dan 12 maanden zouden duren. Ondanks deze wetenschap is ervoor gekozen om een lager percentage aan premies in te houden / af te dragen. Als je dit doet, dan is een boete van € 40.000 (ongeveer 10%) passend en geboden.

In casu ging het om een uitzendovereenkomst zonder uitzendbeding. De uitzendkrachten waren werkzaam in de agrarische sector. De overeenkomst is aangegaan voor nul uren gedurende een periode van maximaal 12 maanden. In de aangiften loonheffingen wordt voor het lage percentage WW-premie besloten, het zogenaamde "lang percentage". Volgens de inspecteur moet het percentage behorende bij de sector agrarisch bedrijf worden toegepast. Belanghebbende stelt:

• Lage percentage is terecht;
• Uitzendovereenkomst duurt altijd 12 maanden of langer;
• De Polen maken feitelijk nooit aanspraak op een WW-uitkering, ze wonen immers in Polen;
• De boete is onterecht.

De rechter kijkt zorgvuldig naar deze zaak. Er wordt gekeken naar de feiten en de formele vastlegging. De arbeidsovereenkomsten voldoen niet aan de criteria in de wet (artikel 2.3 tweede lid Besluit Wfsv). Het zijn namelijk nul-urencontracten voor maximaal 12 maanden (dus kort). Uit de overeenkomst volgt dus niet hoeveel er wordt gewerkt en hoe lang.

Bron procedure sectorindeling

Rechtbank Zeeland - West Brabant d.d. 23 februari 2017 (ECLI:NL:RBZWB:2017:1102).